“Wij zullen niet de burn-outgeneratie worden!”

Een twintigtal jongerenorganisaties uit heel het land kwamen op vrijdag 20 mei 2016 samen voor het kabinet van minister van werk Kris Peeters. Ze gaven er de aftrap van het verzet tegen zijn hervorming van de arbeidswet.

De jongerenafdelingen van de vakbonden, studentenkoepels en politieke jongerenorganisaties (waaronder Comac, de studentenbeweging van de PVDA) vormen samen “Coalitie jongerenorganisaties voor onmiddellijke terugtrekking wet-Peeters”* en lanceerden een oproep als aanklacht tegen de wet-Peeters. Ze willen duidelijk maken dat zij vastberaden actie gaan voeren voor een leefbaar alternatief. Want nu al bezwijken veel jongeren onder de stress en onzekerheid van flexibel werk en interimjobs. “Wij zullen niet de burn-outgeneratie worden!”, klonk het.

De actie voor het kabinet van Peeters begon met het voorlezen van een aantal pakkende getuigenissen van jonge werknemers die de Kristelijke Arbeidersjongeren (KAJ) heeft verzameld.  Els Michiels, voorzitster van de KAJ, legt uit dat haar organisatie al lang bezig is met deze problematiek: “Vijf jaar geleden begonnen we met getuigenissen te verzamelen van jongeren aan interimkantoren. Die bundelden we samen in het boek ‘Zwartboek interim’ dat niet alleen het veelvuldig misbruik aankaart, maar ook het systeem zelf dat jongeren in een machteloze en onzekere positie zet. Je kan niet vooruit plannen, want je weet nooit wanneer je moet gaan werken. De vrijwilliger die vandaag de getuigenissen voorleest, werd vanochtend nog gebeld door het interimkantoor.”

“Als de wet-Peeters erdoor komt, dan hebben jongeren simpelweg hun eigen leven niet meer in handen”, schudt Els het hoofd.

Jeroen, ook van de KAJ, treedt zijn voorzitster bij. “Ik werk op de luchthaven, waar veel jongeren werken met contracten van 20 uur per week die in de zomer verhoogd kunnen worden tot 10 à 11 uur per dag werken, zes dagen op zeven. En het is zwaar werk hoor, zeker in de brandende zon. Men houdt die jongeren een wortel voor van een vast contract, maar dat is een illusie. Het onrechtvaardige aan het systeem is dat de jongeren niet zelf kunnen kiezen wanneer ze meer of minder willen werken. De baas kiest dat ze meer moeten werken in de zomer en in de winter moeten ze thuis zitten.”

In plaats van de arbeidsmarkt volledig te liberaliseren naar de wensen van de werkgevers, vraagt de jongerencoalitie om de arbeidstijd te verminderen, mét behoud van loon. Zo wordt het opnieuw mogelijk om werk en privé te combineren en aan je toekomst te bouwen. In het buitenland hebben zulke experimenten succes.

Maar natuurlijk volstaan goede argumenten niet om de regering op haar stappen te doen terugkomen. Net als in overal in Europa waar men de arbeidsmarkt probeert te liberaliseren, zullen ook de Belgische jongeren op straat moeten komen om daar een stokje voor te steken. De grootschalige protesten in Frankrijk tegen de nieuwe arbeidswet kunnen als voorbeeld dienen. Jongeren hebben recht op een betere toekomst dan een hyperflexibele arbeidsmarkt waar onzekerheid de enige zekerheid is. Onze toekomst ligt in onze eigen handen, als we ons organiseren en samen opkomen voor onze rechten.

Dit artikel komt uit het maandblad Solidair van juni 2016. Abonnement.