Recent nieuws

Op 26 april 2013 domineerde één enkele foto de internationale pers. Hoofdredacteurs publiceerden hem op hun voorpagina’s en klasseerden hem vervolgens in de map ‘te gebruiken bij het jaaroverzicht in december’. In de maanden daarop sleepte hij een lange reeks prestigieuze fotoprijzen in de wacht. De naam van die foto? ‘Final Embrace’. De auteur? Taslima Akhter. Zij gaf de instorting van het Rana Plaza, het gebouw in Bangladesh waar een stoet grote kledingmerken voor een appel en een ei hun kleren lieten maken, een gezicht. Bij de ramp kwamen meer dan 1.100 arbeiders om, een veelvoud raakte zwaar gewond, verminkt of gehandicapt. “Soms zegt één beeld meer dan duizend woorden.”

Op 7 mei wonnen de Conservatieven de Britse verkiezingen. “Van zo’n overwinning hadden de Tories zelfs nooit durven te dromen. Voor hun tegenstanders is de nederlaag erger dan hun ergste nachtmerrie”, schrijft de Britse auteur Owen Jones.

Maandag 26 januari 2015. Het Chileense parlement keurt een wetsvoorstel goed dat meteen de grootste onderwijshervorming in tientallen jaren betekent. De wet bouwt de winsten voor de privé af, het inschrijvingsgeld wordt afgeschaft en gesubsidieerde onderwijsinstellingen kunnen niet langer zelf kiezen welke kinderen ze aanvaarden. Dat alles wordt gefinancierd door een verhoging van de bedrijfsbelastingen. De hervorming komt er na jarenlange acties van de studenten (onlangs vielen nog twee doden bij repressie tegen de protesten), die ervoor zorgden dat de democratische hervorming van het onderwijssysteem bovenaan de politieke agenda kwam. Er is vandaag in Chili echter nog veel discussie over hoe deze hervorming in de praktijk zal worden gebracht.

Precies 25 jaar geleden werd in ons land de fel omstreden abortuswet goedgekeurd. Niet zonder slag of stoot. De toenmalige koning Boudewijn moest gedurende 36 uur in de onmogelijkheid gesteld worden om te regeren, omdat hij op morele grond weigerde de wet te bekrachtigen. De regering tekende in zijn plaats. De abortuswet was het resultaat van een lange strijd. Wie zich daarin bijzonder verdienstelijk heeft gemaakt, is Lucie Van Crombrugge. Jarenlang werkte ze in het Gentse abortuscentrum Kollektief Anticonceptie en stond ze op de barricade voor de volledige legalisering van abortus. Vorige maand werd haar onvoorwaardelijke inzet bekroond met een eredoctoraat van de Vrije Universiteit Brussel.

Paul De Knop, rector van de VUB, vergeleek onlangs de prijs van een jaar studeren met die van een iPhone en sprak over beursstudenten in een Land Rover. Studentenvertegenwoordiger Olivier Goessens dient hem op Knack.be van antwoord.

Een rapper uit Le Havre, die de ontreddering van een hele generatie jongeren verwoordt. Hij gaat geen polemiek uit de weg en trekt van leer tegen wie sociaaleconomische problemen probeert te verklaren door een hele gemeenschap met de vinger te wijzen. Médine is op 19 september een van de topacts op ManiFiesta.

Het bestaat. Een dorp waar de burgemeester een portret van Che Guevara in zijn bureau heeft hangen, banken en vastgoedmakelaars niet welkom zijn en privé-eigendom (de heilige koe van het kapitalisme) verboden is.

De naoorlogse kunst in de VS is gekenmerkt door het ‘ernstige’ abstract expressionisme – denk aan het vrije spel van vorm en kleur bij schilders als Jackson Pollock of Mark Rothko – en de ‘speelse’ Pop Art, zoals Andy Warhol zijn vervreemdende reproducties van de populaire massacultuur.

De Belgische communistische leider Julien Lahaut werd op 18 augustus 1950 voor de deur van zijn huis vermoord. 65 jaar later wordt eindelijk een beetje duidelijker wie de daders en vooral wie de opdrachtgevers waren van deze moord. Nieuw historisch onderzoek onthult dat de misdaad werd uitgevoerd met de steun van de belangrijkste Belgische holdings, in opdracht van de nummer twee van de Belgische contraspionage én onder bescherming van de hoogste instanties uit het staatsapparaat.

De initiatiefnemers van de pas opgerichte Belgian Academic and Cultural Boycott of Israel (BACBI) laten aan duidelijkheid niets te wensen over: ze zullen alle officiële academische instituten in Israël boycotten zolang Israël zijn bezettings- en kolonisatiepolitiek voortzet en het internationaal recht met voeten blijft treden.

Pagina's